Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Μια σειρά από ατυχή γεγονότα μας βρίσκουν πάντα


Όταν ήμουν μικρή διάβαζα ακούραστα και αχόρταγα σπουδαίους συγγραφείς όπως Ουγκό, Στάινμπεγκ, Ντοστογιέφσκι, Ουάιλντ, Ζολά και τόσους άλλους σε βαριές δερματόδετες εκδόσεις με κιτρινισμένα φύλλα και παλαιική ορθογραφία. Τώρα που μεγάλωσα ανακαλύπτω την παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Ή είμαι ανάποδη ή φταίει που δεν είχα καμία επαφή σε εκείνη την ηλικία με βιβλιοθήκες, ούτε καν με βιβλιοπωλεία. Μόνο τα παλαιοβιβλιοπωλεία που ήταν στη γειτονιά μου ικανοποιούσαν αυτήν την όρεξή μου να ξεφύγω από την πραγματικότητα και να χαθώ στο μύθο. Όμως τα παλαιοβιβλιοπωλεία τα θυμάμαι με στοιβαγμένα και ακουμπισμένα βιβλία άναρχα παντού που μύριζαν αυτή τη μυρωδιά που θέλουν τώρα να διασώσουν γιατί είναι λέει πολιτιστική κληρονομιά. Μόνο μια υποτυπώδη κατηγοριοποίηση υπήρχε του τύπου "αυτά τα βιβλία μόλις μου τα έφεραν, εκείνα τα βιβλία μάλλον δεν θα πουληθούν ποτέ, καλύτερα κοίτα εδώ". Μάλλον δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αυτήν την κατηγορία βιβλίων που λέγεται "εφηβική λογοτεχνία" ή ακόμη κι αν τη γνώριζα θα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ μεγάλο για να διαβάσω βιβλία για παιδιά. Αυτό το κενό αναπληρώνω τώρα.