Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Υπογραμμίσεις τέλους

Ο τίτλος της ανάρτησης αναφέρεται σε μια ιστορία που «διαδραματίστηκε» μέσα από τις γραμμές του μπλογκ και τώρα δα παίρνει ένα τέλος.. Έχει να κάνει με την παρουσίαση του βιβλιοβιβλίου που έχει τον τίτλο Ο υπογραμμιστής της Καρολίν Μπονγκράν (εκδόσεις Φυτράκη, 1999). Βιβλίο που δεν είχα μπορέσει προ ετώωωων να διαβάσω γιατί ήταν εξαντλημένο. Έβλεπα την εικόνα του στο διαδίκτυο, μπλε σκούρο σαν με λεκέδες μαύρους με ένα ορθογώνιο πλαίσιο όπου περιέκλεινε ένα ξανθό κορίτσι στα ροζ στηριγμένο και με τα δυο χέρια στο περβάζι, να κοιτά έξω από το παράθυρο με προσμονή, κάπου μακριά. Είχα παρακαλέσει έναν Γάλλο φίλο να το εντοπίσει στην γλώσσα του, είχε πρόθυμα τότε ανταποκριθεί και το είχα διαβασμένο από εκείνη την έκδοση. Η ελληνική έκδοση δεν βρισκόταν πουθενά, σε στοκ βιβλιοπωλείων, κεντρικών και όχι τόσο κεντρικών, απόμερων και γειτονικών. Ο εκδότης είχε δηλώσει ότι μιας και δεν είχε επιτυχία, όσα αντίτυπα είχαν μείνει, είχαν κατευθυνθεί προς πολτοποίηση, αποκλείοντας κάθε ελπίδα για ξεχασμένα σε κάποια γωνιά αποθήκης. Είχαν γίνει καμιά δυο προσπάθειες και σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Χωρίς αποτέλεσμα. Το μοιραίο είχα αποδεχθεί μετά από αγώνα και το είχα απωθήσει στα αζήτητα του υποσυνείδητου. Δεν μπορεί να τα έχει και να τα κατέχει κανείς και όλα όσα, με ένα φαταλιστικό αίσθημα στέρησης ανάμεικτο με περιέργεια εκείνου του είδους που αναπτύσσεται όταν μένει κάτι σε ανεκπλήρωτο. Το ζήτημα είχε κλείσει ή τέλος πάντων έμοιαζε να είχε κλείσει. Γιατί μόλις πριν από λίγες εβδομάδες η Librarian έλαβε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από φίλη που έλεγε ότι η ίδια είχε μεν το συγκεκριμένο βιβλίο στην βιβλιοθήκη της αλλά το είχε εντοπίσει στον ηλεκτρονικό κατάλογο του βιβλιοπωλείου «Τέλειος κύκλος» στα Εξάρχεια. Η φίλη της Θεσσαλονίκης θυμόταν μετά από τόσο διάστημα που είχε περάσει την κουβέντα για τον εντοπισμό του βιβλίου και πήρε την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει και να το μοιραστεί. Ιδιαίτερη χειρονομία! Την ευχαριστούμε πολύ που με τέτοια συνέπεια και προσοχή παρακολουθεί τις Βολτίτσες! Την ευχαριστώ τώρα που το αντίτυπο που είναι μάλιστα σε άριστη κατάσταση, έπεσε στα χέρια μου! Ψηλαφίζω το ξαναχρησιμοποιημένο αντίτυπο για να εντοπίσω ίχνη του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Να τον σκεφτώ, να τον ψυχολογήσω. Δεν είναι εύκολο. Καμία υπογράμμιση, κανένα τσάκισμα, κανένας λεκές, καμιά δαχτυλιά, έστω και αχνή. Τίποτα. Οι σελίδες ολόλευκες. Η ράχη του άθικτη, καμιά τσάκιση, καμιά ρυτίδα. Το βιβλίο ζυγιασμένο, το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο περασιά. Δεν του έχει ασκηθεί η υλική πίεση της ανάγνωσης που αφήνει αποτύπωμα. Μη διαβασμένο ή διαβασμένο με προσοχή; Έλεγα την ιστορία σε φίλο, και προθυμοποιήθηκε να δράσει. Άμεσα τηλεφώνησε στον «Τέλειο κύκλο» για να δηλώσει ενδιαφέρον και να του το κρατήσουν. Με έκπληξη άκουσε ότι ερχόταν δεύτερος! Ήταν ήδη κρατημένο αλλά θα τον ειδοποιούσαν σε περίπτωση που ο άλλος άνθρωπος παραιτείτο. Μήπως ήμουν εγώ, με ρώτησε με υποψία. Όχι, δεν ήμουν, απάντησα απογοητευμένη που έμοιαζε να ξεγλιστρά η πιθανότητα απόκτησης για άλλη μια φορά. Και είχαν εμπλακεί τόσοι άνθρωποι σε αυτήν την αποστολή! Κρίμα και πάλι, μα να δυο μέρες αργότερα, με μεγάλη φυσικότητα, με μια κίνηση που είχε μια κρυφή γεύση νίκης, το έβγαλε από την τσάντα του και το ακούμπησε πάνω στο τραπέζι. Τι ήταν αυτό, ο τερματισμός της αναζήτησης, επιτυχία! Ο υπογραμμιστής στα ελληνικά επιτέλους έφτασε, έρχεται να προστεθεί στην βιβλιοσυλλογή. Πόσο μα πόσο μπορώ να ευχαριστώ όλη την αλυσίδα, άπειρα φτάνει;;;;

6 σχόλια:

NO14ME είπε...

Ναι!

librarian είπε...

Τη φίλη από τη Θεσσαλονίκη την ευχαριστώ κι εγώ θερμά καθώς ήταν πολύ γλυκιά η κίνηση να κρατήσει στην μνήμη της μια βιβλιοαναζήτηση και μάλιστα περασμένων χρόνων.

Τώρα με έβαλες σε σκέψεις, ποιος ήταν αυτός που ενώ το είχε κρατήσει και μετά άλλαξε γνώμη; Μήπως τελικά έγινε δημοπρασία και κέρδισε ο φίλος σου στην προσπάθειά του να σε ευχαριστήσει;;;
Όπως και να έχει, αναζήτηση τέλος, το βιβλίο προστέθηκε στη συλλογή.

Η αξία των παλαιοβιβλιοπωλείων για άλλη μια φορά φαντάζει ανεκτίμητη. Έρχεται να διορθώσει όλες αυτές τις αψυχολόγητες πολτοποιήσεις των εκδοτών.

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Ωραία ιστορία. Τί καλά που ενώνουν τους ανθρώπους τα (χαμένα) βιβλία...

Μαραμπού είπε...

Μπράβο Elli! Νενικήκαμεν!

Αποπνέει μια γοητεία η αναζήτηση χαμένων βιβλίων. Όταν βρίσκω τυχαία, εξαντλημένα βιβλία που έψαχνα καιρό, νιώθω κάπως σαν να πρωταγωνιστώ στην Ένατη πύλη του Πολάνσκι (εντάξει, ίσως, υπερβάλλω λίγο!). Εξαιρετική ταινία πάντως, που δεν βαριέμαι ποτέ να παρακολουθώ.

Οι μεγαλύτερες μου επιτυχίες ήταν το "Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ" του Φώκνερ και "Η Κασσάνδρα και ο λύκος" (στις εκδόσεις Ερμής παρακαλώ!) της Μαργαρίτας Καραπάνου. Συγκεκριμένα την "Κασσάνδρα" την βρήκα σε μια έκδοση ταλαιπωρημένη, στραβή, με κάτι λεκέδες θεόρατους που μούσκεψαν πολλές σελίδες, μάλλον καφές γαλλικός σκέτος ήταν(!) και την αγόρασα 7 ευρώ. Βέβαια, με 2 ευρώ παραπάνω θα μπορούσα να την παραγγείλω από Πολιτεία σε έκδοση του Καστανιώτη. Ωστόσο, με έλκει η σπάνια, ξεχωριστή και αναπάντεχη εύρεση ενός βιβλίου. Μου προσφέρει ένα αίσθημα οικειοποίησης και οικειότητας μαζί. Ποιος αγοράζει πια βιβλίο από τις εκδόσεις Ερμής; Κι όμως, η ατημέλητη τυπογραφική απεικόνιση των λέξεων σε σύγκριση με τις υπόλοιπες τυποποιημένες γνωστότερων και πιο σύγχρονων εκδοτικών, μου άφησε μια καινούρια γεύση παρότι χρησιμοποιούσε μια ξεπερασμένη πλέον τεχνοτροπία. Όπως θα ένιωθα αν πληκτρολογούσα ένα κείμενο με τα πλήκτρα της γραφομηχανής!

Εκείνο που με χάλασε όμως, είναι ότι ο βιβλιοπώλης τού οποίου είμαι τακτικότατος επισκέπτης, όταν είδε το αντίτυπο στο ταμείο δεν μου είπε, ας πούμε, "κοίτα, επειδή είναι ταλαιπωρημένο, θα στο χρεώσω 3 ευρώ" αλλά μου το χρέωσε 7. Δεν καταλαβαίνω, στο τέλος δε θα έβγαινε ζημιωμένος, αν του έμενε στην αποθήκη να το φαν τα ποντίκια; Μια επιβεβαίωση θέλουν και οι αναγνώστες, κάποιος να τους δείξει ότι τους σκέφτεται - ύστερα, θα πέσουν με τα μούτρα είναι βέβαιο! Ευτυχώς, μου έκοψε απόδειξη γιατί έτοιμος ήμουν να του το κάνω καλοκαιρινό το μαγαζάκι!

Καλό καλοκαίρι

Βιβή Γ. είπε...

Ωραίες φάσεις,δεν τις ξεχνάς ποτέ...

Elli είπε...

Εντάξει τότε ΝΟ14ΜΕ!

Δεν έχω απάντηση για το τι και πώς έγινε στην τελική ευθεία. Ξέρω πόσο αγαπάς το παλαιοβιβλιοπωλεία.

Κατερίνα χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία!!!

Μαραμπού ναιιιιι, τέλεια;;; ωραία η αναζήτησή σου, ατυχής η συνάντηση με τον έμπορο, μην το παίρνεις προσωπικά, σε καταλαβαίνω.

Βιβή Γ. αυτήν την φάση δεν θα την ξεχάσω, με έχει ακουμπήσει πολύ και με κάνει να αξιολογώ θετικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.