Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Τι διαβάζουμε στις διακοπές;

Είναι λίγος, μάλλον προς το αρκετός, καιρός τώρα που οι Βολτίτσες χάλασαν την εβδομαδιαία τους συνάντηση. Μια απορύθμιση, είναι αλήθεια. Όμως, μας λείπουν. Πολύ μας λείπουν γιατί βρίσκουμε κομμάτι έκφρασης, κομμάτι εαυτού.
Οι διακοπές ενδείκνυνται επίσημα ως περίοδος ανάγνωσης. Ο ελεύθερος χρόνος, η σχόλη, ταιριάζει με την ενασχόληση του διαβάσματος. Άνθρωποι που δεν διαβάζουν στην καθημερινότητά τους, στις διακοπές έχουν περιλάβει την ανάγνωση περιοδικών και τουλάχιστον ενός βιβλίου. Συστηματικοί αναγνώστες φορτώνουν τις αποσκευές τους με τόμους που ταξιδεύουν μαζί στους προορισμούς τους. Γονείς αγοράζουν στα παιδιά τους βιβλία για τις μακρές ημέρες μη σχολείου. Οι δανεισμοί στις παρέες ανθίζουν. Ανταλλαγές ιδεών για βιβλία του Αυγούστου αποτελούν θέμα συζήτησης τις τελευταίες μέρες πριν την αναχώρηση. Τα βιβλία είναι πάντως μέσα στην εικόνα της προσδοκίας της αυτοδιάθεσης του χρόνου των διακοπών μας. Οι εκδότες το γνωρίζουν και προγραμματίζουν ανάλογα τις νέες κυκλοφορίες για το καλοκαίρι. Ο Τύπος αφιερώνει σχετικά ένθετα, έχουμε πληροφόρηση και κατεύθυνση, βέβαια (για τα ένθετα λέω να επανέλθω). Οι φίλοι μας κάνουν δώρο βιβλίο για τις διακοπές και εμείς πάλι διαλέγουμε από τα ράφια, και τα ηλεκτρονικά ράφια, ένα κάτιτις που μας γυάλισε στο μάτι και ως ιδέα. Ίσως κιόλας να θέλουμε να εξερευνήσουμε τους βιβλιοχώρους του τόπου επίσκεψής μας. Να ανακαλύψουμε εκεί επιτόπου κάτι παλιό, κάτι που μένει κρυφό, αόρατο έξω από τα μεγάλα κανάλια κυκλοφορίας των εντύπων, κάτι ιδιαίτερο παραγωγής και σύνδεσης με αυτό το μέρος που τώρα βρεθήκαμε.
Στις διακοπές, λοιπόν, διαβάζουμε. Διαβάζουμε λογοτεχνία, μυθιστορήματα, αστυνομικά, διηγήματα, ίσως και ποίηση, δοκίμια και αναλύσεις, μελέτες. Διαβάζουμε βιβλία που τα κρατήσαμε ειδικά για τις διακοπές, βιβλία που αρχίσαμε με χαρά αλλά αφήσαμε στην μέση εξαιτίας άλλων δουλειών και θέλουμε να τα τελειώσουμε με άνεση στον δικό μας ρυθμό, βιβλία που έχει διαβάσει όλος ο κόσμος και αν δεν τα έχουμε τουλάχιστον ξεφυλλίσει αισθανόμαστε στην απέξω της κουβέντας, της επικαιρότητας, βιβλία κλασικά, εκκρεμότητες από παλιά της γενικής μας παιδείας, βιβλία που έχουμε ήδη διαβασμένα αλλά θέλουμε να τα ξαναδιαβάσουμε με την καινούργια μας ματιά, να θυμηθούμε τι διαβάσαμε, τι σκέψεις κάναμε τότε, ποιες τώρα, πόσο, πόσα έχουν αλλάξει. Αλλά και πιο βαριά βιβλία της δουλειάς που χρειάζονται ψύχραιμη και στοχαστική προσέγγιση.
Στις διακοπές διαβάζουμε για να κερδίσουμε όσα επιθυμούμε μα χάνουμε με την καθημερινότητα, διαβάζουμε για την χαρά της ανάγνωσης, του εσωτερικού διαλόγου που αναπτύσσουμε, της μεταφοράς σε άλλες καταστάσεις που ζητούν από εμάς να μορφώσουμε εικόνες, να μπούμε και εμείς στο πλαίσιό τους και να βγούμε εμπλουτισμένοι, περπατημένοι σε γνωστά και άγνωστα μονοπάτια και να νιώσουμε καλύτερα στο πετσί μας. Διαβάζουμε βιβλία για να αδειάσουμε από τα προβλήματά μας και να ηρεμήσουμε, να ξεκουραστούμε, να μην μας απασχολήσουν πολύ, να γυρνάνε οι σελίδες, και μετά και μετά τι γίνεται, χωρίς δυσκολίες και να μας διασκεδάσουν ανάλαφρα.
Ορισμένοι διαβάζουν μονοδιάστατα, ένα είδος για έναν λόγο για πάντα. Άλλοι κορφολογούν είδη εφευρίσκουν νέους λόγους δεν δέχονται το σταθερό πάντα. Άλλοι βάζουν στόχους αλλά παραδρομούν με την πρώτη ευκαιρία. Και πάει λέγοντας… Υπάρχουν τρόποι και τρόποι, παραλλαγές και αποχρώσεις. Είναι δυνατόν και ο ίδιος άνθρωπος να έχει ποικιλία τρόπων, ανάλογα.
Ένα μπορώ να πω με σιγουριά για τα βιβλία της δικής μου στοίβας. Πρόκειται για μια στοίβα που αντί να ροκανίζεται βιβλίο το βιβλίο, υψώνεται κάθετα. Και είναι φορές που απελπίζομαι ότι δεν θα τα καταφέρω ούτε στο μυριοστό των όσων επιθυμώ και πάντα θα μένουν ανεκπλήρωτα ζητούμενα οι αναγνώσεις, είναι και άλλες φορές που λειτουργούν όπως το υφαντό της Πηνελόπης, όσο δεν τελειώνουν, έχω λόγο να υπάρχω.
Τέλος πάντων!
Καλό καλοκαίρι ελπίζω, καλές αναγνώσεις εύχομαι!

3 σχόλια:

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Εγώ πάλι τη χαίρομαι τη στίβα μου και με πιάνει μια φοβία μόλις μικραίνει. Βίτσια. Α, και στις διακοπές κάνω διακοπές και από την ανάγνωση. Ίσως γιατί η ανάγνωση είναι μέρος της καθημερινότητάς μου.

aerostatik είπε...

διαβάζουμε και ταξιδιωτικούς οδηγούς, διαβάζουμε και graphic novels...

Γιάννης είπε...

ΤΑ ΔΕΙΠΝΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ

Φέτος μου έκαναν τα ωραιότερα δώρα: βιβλία!!!
Ευτυχώς που όλοι οι φίλοι μου, γνωρίζουν την . Ένα από αυτά ήταν . Την αλήθεια μου όμως θα την πω, έτσι κι αλλιώς, λένε ότι αμαρτία εξομολογουμένη, αμαρτία δεν είναι. Ότι με συμφέρει ε; Λοιπόν, θεώρησα ότι είναι ένα βιβλίο του κιλού, σαν αυτά που πουλάνε οι πάγκοι της λαϊκής. Βέβαια,από την άλλη το όνομα του συγγραφέα μου φάνηκε γνωστό, δεν πήγε όμως το χαζό μυαλό μου στον δημοσιογράφο του ιατρικού ρεπορτάζ.
Αποφάσισα λοιπόν και το πήρα μαζί μου στις καλοκαιρινές διακοπές. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με φόντο το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου μου φάνηκε ως καλή περίπτωση.
Κάθομαι λοιπόν στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου. Η νύχτα μυρίζει λάδι καρύδας και γιασεμί. Η συναυλία των τζιτζικιών έχει σταματήσει και ακούγεται μόνο ο φλοίσβος της θάλασσας. Το φεγγάρι στέλνει το φως του πάνω στα φύλα της λεύκας και από εκεί στάζει πάνω στο ποτισμένο χώμα. Κάτω λοιπόν από αυτό το ιδανικό σκηνικό, (α...ξέχασα να πω ότι συντροφιά, μου έκανε ένα κρύο ποτήρι κόκκινο κρασί - απαραίτητο για την καρδιά) ξεκίνησα το διάβασμα. Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα μέχρι το πρώτο φως της ημέρας. Πραγματικά ήταν ένα ωραίο βιβλίο. Καλογραμμένο, μοντέρνο, αγωνιώδες, μια πραγματική όαση ανάμεσα στα βιβλία που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα.
Στην αρχή με ενόχλησε που ο δολοφόνος έκανε , αλλά πιστέψτε με αυτό δεν σε επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο στο να συνεχίσεις παρακάτω....
Αυτό που ψιθύρισα τελειώνοντας το ήταν : δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω......
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ!!!!!